Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016

Παρασκευή και υγεία- Μαϊντανός( Πηγή:http://www.pentapostagma.gr/ )

Ο μαϊντανός περιέχει χλωροφύλλη, μία ευρεία γκάμα βιταμινών – με τα φύλλα του να είναι πλούσια σε βιταμίνη C – καθώς και αρκετά ακόμη φυτοθρεπτικά συστατικά (σ.σ. pentapostagma.gr – phytonutrients) όπως τα πτητικά έλαια και τα φλαβονοειδή.
Τα οφέλη του μαϊντανού για την υγεία μας είναι σημαντικότερα από ότι θεωρούμε συνήθως. Για να αποκομίσετε στο μέγιστο τα οφέλη, θα πρέπει να καταναλώσετε χυμό από μαϊντανό ή να το προσθέσετε στην αγαπημένη σας συνταγή smoothie. Μην το παρακάνετε με τις ποσότητες μαϊντανού, περίπου 30 με 60 γραμμάρια καθημερινά είναι αρκετά.
  1. Οφέλη για τη συνολική υγεία
Ο μαϊντανός αποτελεί πλούσια πηγή βιταμινών A, B και C και K για τη διατήρηση του επιπέδου υγείας του οργανισμού και της αποφυγής των ασθενειών. Τα υψηλά επίπεδα φλαβονοειδών και πτητικών ελαίων προλαμβάνουν τις βλάβες και αδρανοποιούν τα βλαβερά στοιχεία.

  1. Αποτοξίνωση του οργανισμού
Ο μαϊντανός λειτουργεί ως φυσικό διουρητικό. Αυξάνει τη ροή των ούρων ώστε να απομακρύνει τα βακτήρια που προκαλούν λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Ταυτόχρονα, βοηθά τον οργανισμό να αποβάλλει περισσότερες τοξίνες όπως τα βαρέα μέταλλα, προλαμβάνοντας τον σχηματισμό πέτρας στα νεφρά. Θα πρέπει όμως να είστε προσεκτικοί, καθώς ο μαϊντανός περιέχει οξαλικό οξύ, που μπορεί να προξενήσει σοβαρές βλάβες σε όσους έχουν ήδη προβλήματα στα νεφρά.
  1. Αντικαρκινική Δράση
Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι ο μαϊντανός μπορεί να επιτελέσει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη ή την αναστολή της ανάπτυξης καρκινικών όγκων εξαιτίας της υψηλής περιεκτικότητας του σε αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ουσίες.
  1. Κακοσμία του στόματος (Halitosis)
Ο μαϊντανός είναι πλούσιος σε χλωροφύλλη, που συγκεντρώνει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες και χρησιμοποιείται για πολλά χρόνια ως φυσική θεραπεία για την κακοσμία του στόματος.
  1. Αρθρίτιδα
Τα υψηλά επίπεδα βιταμίνης C και ευγενόλης προστατεύουν τον οργανισμό από τις λοιμώξεις. Μειώνει τον πόνο και το πρήξιμο, και έχει επιδείξει σημαντικά αποτελέσματα στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.
  1. Αναιμία
Η χλωροφύλλη είναι ένας εξαιρετικός καθαριστής του αίματος και βοηθά στην οικοδόμηση νέων κυττάρων του αίματος. Τα υψηλά επίπεδα βιταμινών C βελτιώνουν την απορρόφηση του σιδήρου και αυξάνουν τα επίπεδα της αιμοσφαιρίνης.
  1. Υγεία της Καρδιάς
Το φυλλικό οξύ μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιακών επεισοδίων και βοηθά στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης. Ο μαϊντανός μπορεί επίσης να διαλύσει τις κολλώδεις ουσίες στα αγγεία του αίματος, και βελτιώνει την ελαστικότητά τους.
  1. Ενίσχυση του Ανοσοποιητικού Συστήματος
Ο μαϊντανός περιέχει μεγαλύτερη ποσότητα βιταμίνης C από τα πορτοκάλια και είναι γεμάτος με φυτοθρεπτικά συστατικά που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
  1. Έμμηνος Ρύση
Το Apiole, ένα πτητικό έλαιο που υπάρχει στον μαϊντανό, είναι ένα συστατικό του οιστρογόνου που μπορεί να βοηθήσει τις γυναίκες να ρυθμίσουν τον μηνιαίο κύκλο τους.
10. Βελτίωση της Όρασης
Ο μαϊντανός αποτελεί πλούσια πηγή καροτενοειδών, που αποτελούν τον πρόδρομο της βιταμίνης A. Προστατεύει έτσι την υγεία των ματιών και την λειτουργία της όρασης.
11. Θεραπεύει τις πληγές
Η ιστιδίνη, που περιέχεται στον μαϊντανό, είναι ένα σημαντικό αμινοξύ για την επιδιόρθωση των ζημιών στους ιστούς. Ο χυμός με μαϊντανό επιταχύνει σημαντικά την αποκατάσταση των πληγών έπειτα από μια χειρουργική επέμβαση.
12. Μείωση της Τριχόπτωσης
Το αιθέριο έλαιο του μαϊντανού συντελεί στη μείωση της τριχόπτωσης. Το μασάζ με αιθέριο έλαιο μαϊντανού στο τριχωτό της κεφαλής συντελεί στη διατήρηση της υγείας των μαλλιών.
pentapostagma.gr
Ο μαϊντανός είναι το πιο δημοφιλές βότανο στον κόσμο. Ένα κλαδάκι μαϊντανό μπορεί να προσφέρει πολλά περισσότερα από ό, τι μια διακόσμηση στο πιάτο. Ο μαϊντανός έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες, μεγάλη θρεπτική αξία και οφέλη για την υγεία. 
Το φρέσκο μυρωδικό που χρησιμοποιούμε πιο συχνά είναι ο πλατύφυλλος μαϊντανός. Όπως και τα περισσότερα βότανα, ο μαϊντανός προέρχεται από την περιοχή της Μεσογείου. Ο πλατύφυλλος μαϊντανός έχει πιο έντονο άρωμα από τις σγουρές ποικιλίες, οι οποίες χρησιμοποιούνται περισσότερο σαν γαρνιτούρα.
Ο μαϊντανός είναι διετές φυτό, τον πρώτο χρόνο δημιουργείται στη βάση ένας ρόδακας από φύλλα και τον δεύτερο χρόνο το ανθοφόρο στέλεχος είναι διακλαδισμένο στο πάνω μέρος. Το ρίζωμα είναι χοντρό και έχει λίγα ριζικά τριχίδια (μικρότερες απολήξεις της ρίζας), έχει μήκος 20 εκατοστά και 2 εκατοστά πλάτος. Τα φύλλα των φυτών που είναι σε άγρια κατάσταση είναι τριγωνικά δίπτερα ή τρίπτερα, με τμήματα ακανόνιστα οδοντωτά. Με επιλογή τα καλλιεργούμενα φυτά έχουν πιο βαθιές εγκοπές και πιο εύθραυστα φύλλα. Τα άνθη είναι 10-20 σε κάθε σκιάδιο (ένα σύνολο σαν ομπρέλα). Οι καρποί είναι 2-3 χιλιοστά έχουν χρώμα γκρι-καφέ, ωοειδή με δυνατή μυρωδιά.
Ιστορία του μαϊντανού
Ο μαϊντανός στην αρχαιά Ελλάδα λεγόταν πετροσέλινο. Ο μαϊντανός προέρχεται από τις χώρες της Μεσογείου και παρά το γεγονός ότι καλλιεργείται εδώ και περισσότερα από 2000 χρόνια, η χρήση του περιορίζονταν σε φαρμακευτικούς σκοπούς. Οι αρχαίοι Έλληνες μάλιστα, χρησιμοποιούσαν τον μαϊντανό για να επιβραβεύσουν τους αθλητές αλλά και για να στολίζουν τους τάφους. Η χρήση του ως γαρνιτούρα και διακοσμητικό στο πιάτο, τοποθετείται στην εποχή και τον πολιτισμό των Ρωμαίων. Οι ιστορικοί τοποθετούν τη χρήση του μαϊντανού ως βρώσιμο λαχανικό στην Ευρώπη την περίοδο του Μεσαίωνα, ενώ φαίνεται πως ο Καρλομάγνος είναι ο υπεύθυνος για την εξάπλωση του στη γηραιά ήπειρο, καθώς καλλιεργούσε τεράστιες φυτείες στα κτήματα του.
Σε ορισμένες χώρες, οι σγουρές ποικιλίες προτιμούνται περισσότερο. Ο μαϊντανός του Αμβούργου, είναι ένα σχετικά νέο είδος, το οποίο έχει αναπτυχθεί μέσα στα τελευταία διακόσια χρόνια, και πρόσφατα έχει αρχίσει να προτιμάται.
Μαϊντανός οφέλη
Ο μαϊντανός περιέχει δύο κατηγορίες σπάνιων συστατικών που παρέχουν μοναδικά οφέλη για την υγεία. Η πρώτη κατηγορία είναι τα πτητικά έλαια, όπως μυριστικίνη, λιμονένιο, ευγενόλη και μονοτερπένιο. Η δεύτερη κατηγορία είναι τα φλαβονοειδή, όπως απιγενίνη, χρυσοεριόλη και λουτεολίνη.
Μαϊντανός αντιοξειδωτικά: Τα φλαβονοειδή που περιέχονται στο μαϊντανό, ειδικά η λουτεολίνη, μπορούν να προστατεύσουν τα κύτταρα από βλάβες που προκαλούνται την οξείδωση ή αντιδράσεις που προωθούνται από το οξυγόνο. Επιπλέον, τα εκχυλίσματα μαϊντανού έχουν χρησιμοποιηθεί σε μελέτες σε πειραματόζωα και έχει αποδειχθεί ότι συμβάλουν στην αύξηση της αντιοξειδωτικής ικανότητας του αίματος.
Μαϊντανός βιταμίνη C και β-καροτίνη: Εκτός από πτητικά έλαια και φλαβονοειδή, ο μαϊντανός είναι μια εξαιρετική πηγή βιταμίνης C και μια καλή πηγή βιταμίνης Α (ιδίως βήτα-καροτίνης).
Η βιταμίνη C έχει πολλές διαφορετικές λειτουργίες. Καταρχήν είναι υδατοδιαλυτό αντιοξειδωτικό του σώματος βοηθάει στην καταπολέμηση των ελεύθερων ριζών, ειδικά στο εσωτερικό μέρος των κυττάρων. Τα υψηλά επίπεδα των ελευθέρων ριζών συμβάλλουν στην ανάπτυξη και την εξέλιξη πολλών ασθενειών, όπως της αθηροσκλήρωσης, του καρκίνου του παχέος εντέρου, του διαβήτη και του άσθματος. Επίσης, η βιταμίνη C αποτελεί έναν ισχυρό αντιφλεγμονώδη παράγοντα, γεγονός που εξηγεί τη χρησιμότητά της σε καταστάσεις όπως η οστεοαρθρίτιδα και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Δεδομένου ότι η βιταμίνη C είναι απαραίτητη για την υγιή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, είναι χρήσιμη για την πρόληψη μολύνσεων ή κρυολογημάτων.
Η βήτα-καροτίνη, είναι λιποδιαλυτό αντιοξειδωτικό του σώματος. Οι δίαιτες που περιλαμβάνουν τροφές πλούσιες σε βήτα-καροτίνη συνδέονται με μειωμένο κίνδυνο για την ανάπτυξη και την εξέλιξη προβλημάτων υγείας, όπως η αθηροσκλήρωση, ο διαβήτης και ο καρκίνος του παχέος εντέρου. Όπως η βιταμίνη C, έτσι και το βήτα-καροτένιο μπορεί συμβάλει στη μείωση της σοβαρότητας του άσθματος, της οστεοαρθρίτιδας και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Επιπλέον, η βήτα-καροτίνη μετατρέπεται από τον οργανισμό σε βιταμίνη Α, μια πολύ σημαντική θρεπτική ουσία για το ανοσοποιητικό σύστημα.
Μαϊντανός για μια υγιή καρδιά: Ο μαϊντανός είναι μια καλή πηγή φυλλικού οξέος, μία από τις πιο σημαντικές του συμπλέγματος βιταμινών Β. Ενώ παίζει πολυάριθμους ρόλους στον οργανισμό, ένας από τους πιο σημαντικούς ρόλους του σε σχέση με την καρδιαγγειακή υγεία, και παίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία μετατροπής της ομοκυστεΐνης σε καλοήθη μόρια. Η ομοκυστεΐνη είναι ένα δυνητικά επικίνδυνο μόριο που, η οποία σε υψηλές συγκεντρώσεις, μπορεί να βλάψει άμεσα τα αιμοφόρα αγγεία. Τα υψηλά επίπεδα ομοκυστεϊνης σχετίζονται με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου σε άτομα με αθηροσκλήρωση ή διαβητική καρδιακή νόσο. Απολαμβάνοντας τροφές πλούσιες σε φυλλικό οξύ, όπως ο μαϊντανός, προλαμβάνετε τον κίνδυνο ανάπτυξης αυτών των ασθενειών. Το φυλλικό οξύ είναι επίσης ένα σημαντικό θρεπτικό συστατικό για τη σωστή κυτταρική διαίρεση και επομένως είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη του καρκίνου σε περιοχές του σώματος που περιέχουν ταχέως διαιρούμενα κύτταρα, όπως του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
Έρευνες σε ζώα έδειξαν ότι ο μαϊντανός μειώνει την πίεση περισσότερο από 40%, ενώ στους ανθρώπους έχει δειχθεί ότι αυξάνει τη διούρηση. Επίσης, φαίνεται να ευνοεί την πέψη των τροφών καθώς αυξάνει την κινητικότητα του εντέρου χάρη σε ένα από τα κύρια αιθέρια έλαιά του (μυρσιτίνη). Σε αυτό οφείλεται και η ελαφρά παραισθησιογόνος δράση που του αποδίδεται.
Αντιμικροβιακές και αντιρρευματικές ιδιότητες που αποδίδονται στο μαϊντανό, δεν έχουν τεκμηριωθεί επιστημονικά.
Μαϊντανός συντήρηση και επιλογή 
Ο φρέσκος μαϊντανός έχει ανώτερη γεύση, άρωμα και θρεπτικά συστατικά σε σχέση με τον αποξηραμένο μαϊντανό. Επιλέξτε μαϊντανό με πράσινα, λαμπερά φύλλα και σκληρό κοτσάνι. Αποφύγετε να αγοράζετε τα ματσάκια μαϊντανού που έχουν μαραμένα ή κιτρινισμένα φύλλα. Αν αγοράζετε αποξηραμένο μαϊντανό, προτιμήστε το βιολογικό.
Ο φρέσκος μαϊντανός πρέπει να διατηρείται στο ψυγείο σε μια πλαστική σακούλα ή μέσα σε αλουμινόχαρτο, φτάνει να μην είναι υγρός, γιατί τότε σαπίζει εύκολα. Μπορείτε, ακόμα, να το αποξηράνετε και να τον διατηρήσετε για κάποιο χρονικό διάστημα μακριά από την υγρασία και το φως. Οι ρίζες του μαϊντανού διατηρούνται βυθισμένες σε άμμο, ενώ κομμένες σε κύβους ψύχονται ή αποξηραίνονται.
Μαϊντανός χρήση 
Ο φρέσκος μαϊντανός πρέπει να πλένεται αμέσως πριν τη χρήση, δεδομένου ότι είναι εξαιρετικά εύθραυστος. Ο καλύτερος τρόπος για να τον καθαρίσετε είναι να προσθέσετε σε ένα μπολ κρύο νερό και τον ανακατέψετε με τα χέρια σας. Στη συνέχεια θα πρέπει να αφαιρέσετε τα φύλλα από το νερό, να αδειάστε το μπολ και να το ξαναγεμίσετε με καθαρό νερό και επαναλάβετε τη διαδικασία μέχρι να μην υπάρχουν ακαθαρσίες στο νερό.
Με ψιλοκομμένο μαϊντανό πασπαλίζουμε σούπες, ανοιχτόχρωμες σάλτσες, βραστές πατάτες, σαλάτες και φαγητά με χλωροτύρι. Πολύ γνωστή συνταγή σαλάτας με μαϊντανό είναι το ταμπουλέ ή ταμπούλι. Ο πλατύφυλλος μαϊντανός είναι συστατικό του γαλλικού «Bouquet garni» όπως και άλλων πολλών φρέσκων ή αποξηραμένων μπαχαρικών μειγμάτων για φαγητά με κρέας, ψάρι και αυγό, για σούπες, σαλάτες, χλωροτύρι και αρωματικό βούτυρο. Η ρίζα προστίθενται σε φαγητά κατσαρόλας και σούπες.
Ο μαϊντανός θα πρέπει να προστίθεται προς το τέλος της διαδικασίας μαγειρέματος, έτσι ώστε να μπορούν να διατηρεί καλύτερα τη γεύση, το χρώμα και την θρεπτική αξία.
Προσθέστε το μαϊντανό σε σάλτσα πέστο για εντονότερο πράσινο χρώμα.
Συνδυάστε ψιλοκομμένο μαϊντανό, σκόρδο και ξύσμα λεμονιού, και χρησιμοποιήστε το ως καρύκευμα στο κοτόπουλο, στο αρνί και στο βόειο κρέας.
Χρησιμοποιήστε το μαϊντανό σε σούπες και σάλτσες ντομάτας.
Φτιάξτε μια πολύχρωμη σαλάτα με μάραθο, πορτοκάλι, ντοματίνια, σπόρους κολοκύθας και φύλλα μαϊντανού.
Ο μαϊντανός σαν έγχυμα (μια κουταλιά καλά κομμένα φύλλα ή ένα κουταλάκι κομμένη ρίζα ή λίγη ποσότητα καρπού με μισό  λίτρο νερό) χρησιμοποιείται σαν διουρητικό για υδροπικία, μολύνσεις των νεφρών και της ουροδόχου κύστης. Χρησιμοποιείται επίσης για να βοηθά την εμμηνοροή. Μεγάλες δόσεις πρέπει να αποφεύγονται ειδικά από έγκυες γυναίκες (προκαλεί μέθη).
Μαϊντανός παρενέργειες
Η μυρσιτίνη που περιέχεται στο μαϊντανό έχει όμοια δομή με αυτή των αμφεταμινών και πιθανολογείται ότι σε αυτό οφείλονται κάποιες από τις ιδιότητές της. Η απιόλη που επίσης περιέχεται στο μαϊντανό ευθύνεται για την αυξημένη κινητικότητα της μήτρας και πιθανολογείται ότι σχετίζεται με διαταραχές του κύκλου στην γυναίκα σε μεγάλες δόσεις. Επίσης, απαγορεύεται η υπερβολική κατανάλωση μαϊντανού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού για τον ίδιο λόγο. Τέλος, ο μαϊντανός περιέχει μικρές ποσότητες σε οξαλικά, τα οποία είναι φυσικές ουσίες υπάρχουν στα φυτά, τα ζώα και στον άνθρωπο. Όταν αυξηθεί η συγκέντρωση των οξαλικών στα υγρά του σώματος, μπορούν να κρυσταλλωθούν και να προκαλέσουν προβλήματα υγείας. Για το λόγο αυτό, τα άτομα με ήδη υπάρχουσα προβλήματα των νεφρών ή της χοληδόχου κύστης καλό είναι να αποφεύγουν την κατανάλωση μαϊντανού.

Πηγή: http://www.mydiatrofi.gr
Σε περίπτωση αναδημοσίευσης αυτού του άρθρου, ο παραπάνω σύνδεσμος ΠΡΕΠΕΙ να είναι ενεργός και ΔΕΝ επιτρέπεται να αφαιρεθεί.
Ο μαϊντανός είναι το πιο δημοφιλές βότανο στον κόσμο. Ένα κλαδάκι μαϊντανό μπορεί να προσφέρει πολλά περισσότερα από ό, τι μια διακόσμηση στο πιάτο. Ο μαϊντανός έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες, μεγάλη θρεπτική αξία και οφέλη για την υγεία. 
Το φρέσκο μυρωδικό που χρησιμοποιούμε πιο συχνά είναι ο πλατύφυλλος μαϊντανός. Όπως και τα περισσότερα βότανα, ο μαϊντανός προέρχεται από την περιοχή της Μεσογείου. Ο πλατύφυλλος μαϊντανός έχει πιο έντονο άρωμα από τις σγουρές ποικιλίες, οι οποίες χρησιμοποιούνται περισσότερο σαν γαρνιτούρα.
Ο μαϊντανός είναι διετές φυτό, τον πρώτο χρόνο δημιουργείται στη βάση ένας ρόδακας από φύλλα και τον δεύτερο χρόνο το ανθοφόρο στέλεχος είναι διακλαδισμένο στο πάνω μέρος. Το ρίζωμα είναι χοντρό και έχει λίγα ριζικά τριχίδια (μικρότερες απολήξεις της ρίζας), έχει μήκος 20 εκατοστά και 2 εκατοστά πλάτος. Τα φύλλα των φυτών που είναι σε άγρια κατάσταση είναι τριγωνικά δίπτερα ή τρίπτερα, με τμήματα ακανόνιστα οδοντωτά. Με επιλογή τα καλλιεργούμενα φυτά έχουν πιο βαθιές εγκοπές και πιο εύθραυστα φύλλα. Τα άνθη είναι 10-20 σε κάθε σκιάδιο (ένα σύνολο σαν ομπρέλα). Οι καρποί είναι 2-3 χιλιοστά έχουν χρώμα γκρι-καφέ, ωοειδή με δυνατή μυρωδιά.
Ιστορία του μαϊντανού
Ο μαϊντανός στην αρχαιά Ελλάδα λεγόταν πετροσέλινο. Ο μαϊντανός προέρχεται από τις χώρες της Μεσογείου και παρά το γεγονός ότι καλλιεργείται εδώ και περισσότερα από 2000 χρόνια, η χρήση του περιορίζονταν σε φαρμακευτικούς σκοπούς. Οι αρχαίοι Έλληνες μάλιστα, χρησιμοποιούσαν τον μαϊντανό για να επιβραβεύσουν τους αθλητές αλλά και για να στολίζουν τους τάφους. Η χρήση του ως γαρνιτούρα και διακοσμητικό στο πιάτο, τοποθετείται στην εποχή και τον πολιτισμό των Ρωμαίων. Οι ιστορικοί τοποθετούν τη χρήση του μαϊντανού ως βρώσιμο λαχανικό στην Ευρώπη την περίοδο του Μεσαίωνα, ενώ φαίνεται πως ο Καρλομάγνος είναι ο υπεύθυνος για την εξάπλωση του στη γηραιά ήπειρο, καθώς καλλιεργούσε τεράστιες φυτείες στα κτήματα του.
Σε ορισμένες χώρες, οι σγουρές ποικιλίες προτιμούνται περισσότερο. Ο μαϊντανός του Αμβούργου, είναι ένα σχετικά νέο είδος, το οποίο έχει αναπτυχθεί μέσα στα τελευταία διακόσια χρόνια, και πρόσφατα έχει αρχίσει να προτιμάται.
Μαϊντανός οφέλη
Ο μαϊντανός περιέχει δύο κατηγορίες σπάνιων συστατικών που παρέχουν μοναδικά οφέλη για την υγεία. Η πρώτη κατηγορία είναι τα πτητικά έλαια, όπως μυριστικίνη, λιμονένιο, ευγενόλη και μονοτερπένιο. Η δεύτερη κατηγορία είναι τα φλαβονοειδή, όπως απιγενίνη, χρυσοεριόλη και λουτεολίνη.
Μαϊντανός αντιοξειδωτικά: Τα φλαβονοειδή που περιέχονται στο μαϊντανό, ειδικά η λουτεολίνη, μπορούν να προστατεύσουν τα κύτταρα από βλάβες που προκαλούνται την οξείδωση ή αντιδράσεις που προωθούνται από το οξυγόνο. Επιπλέον, τα εκχυλίσματα μαϊντανού έχουν χρησιμοποιηθεί σε μελέτες σε πειραματόζωα και έχει αποδειχθεί ότι συμβάλουν στην αύξηση της αντιοξειδωτικής ικανότητας του αίματος.
Μαϊντανός βιταμίνη C και β-καροτίνη: Εκτός από πτητικά έλαια και φλαβονοειδή, ο μαϊντανός είναι μια εξαιρετική πηγή βιταμίνης C και μια καλή πηγή βιταμίνης Α (ιδίως βήτα-καροτίνης).
Η βιταμίνη C έχει πολλές διαφορετικές λειτουργίες. Καταρχήν είναι υδατοδιαλυτό αντιοξειδωτικό του σώματος βοηθάει στην καταπολέμηση των ελεύθερων ριζών, ειδικά στο εσωτερικό μέρος των κυττάρων. Τα υψηλά επίπεδα των ελευθέρων ριζών συμβάλλουν στην ανάπτυξη και την εξέλιξη πολλών ασθενειών, όπως της αθηροσκλήρωσης, του καρκίνου του παχέος εντέρου, του διαβήτη και του άσθματος. Επίσης, η βιταμίνη C αποτελεί έναν ισχυρό αντιφλεγμονώδη παράγοντα, γεγονός που εξηγεί τη χρησιμότητά της σε καταστάσεις όπως η οστεοαρθρίτιδα και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Δεδομένου ότι η βιταμίνη C είναι απαραίτητη για την υγιή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, είναι χρήσιμη για την πρόληψη μολύνσεων ή κρυολογημάτων.
Η βήτα-καροτίνη, είναι λιποδιαλυτό αντιοξειδωτικό του σώματος. Οι δίαιτες που περιλαμβάνουν τροφές πλούσιες σε βήτα-καροτίνη συνδέονται με μειωμένο κίνδυνο για την ανάπτυξη και την εξέλιξη προβλημάτων υγείας, όπως η αθηροσκλήρωση, ο διαβήτης και ο καρκίνος του παχέος εντέρου. Όπως η βιταμίνη C, έτσι και το βήτα-καροτένιο μπορεί συμβάλει στη μείωση της σοβαρότητας του άσθματος, της οστεοαρθρίτιδας και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Επιπλέον, η βήτα-καροτίνη μετατρέπεται από τον οργανισμό σε βιταμίνη Α, μια πολύ σημαντική θρεπτική ουσία για το ανοσοποιητικό σύστημα.
Μαϊντανός για μια υγιή καρδιά: Ο μαϊντανός είναι μια καλή πηγή φυλλικού οξέος, μία από τις πιο σημαντικές του συμπλέγματος βιταμινών Β. Ενώ παίζει πολυάριθμους ρόλους στον οργανισμό, ένας από τους πιο σημαντικούς ρόλους του σε σχέση με την καρδιαγγειακή υγεία, και παίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία μετατροπής της ομοκυστεΐνης σε καλοήθη μόρια. Η ομοκυστεΐνη είναι ένα δυνητικά επικίνδυνο μόριο που, η οποία σε υψηλές συγκεντρώσεις, μπορεί να βλάψει άμεσα τα αιμοφόρα αγγεία. Τα υψηλά επίπεδα ομοκυστεϊνης σχετίζονται με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου σε άτομα με αθηροσκλήρωση ή διαβητική καρδιακή νόσο. Απολαμβάνοντας τροφές πλούσιες σε φυλλικό οξύ, όπως ο μαϊντανός, προλαμβάνετε τον κίνδυνο ανάπτυξης αυτών των ασθενειών. Το φυλλικό οξύ είναι επίσης ένα σημαντικό θρεπτικό συστατικό για τη σωστή κυτταρική διαίρεση και επομένως είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη του καρκίνου σε περιοχές του σώματος που περιέχουν ταχέως διαιρούμενα κύτταρα, όπως του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
Έρευνες σε ζώα έδειξαν ότι ο μαϊντανός μειώνει την πίεση περισσότερο από 40%, ενώ στους ανθρώπους έχει δειχθεί ότι αυξάνει τη διούρηση. Επίσης, φαίνεται να ευνοεί την πέψη των τροφών καθώς αυξάνει την κινητικότητα του εντέρου χάρη σε ένα από τα κύρια αιθέρια έλαιά του (μυρσιτίνη). Σε αυτό οφείλεται και η ελαφρά παραισθησιογόνος δράση που του αποδίδεται.
Αντιμικροβιακές και αντιρρευματικές ιδιότητες που αποδίδονται στο μαϊντανό, δεν έχουν τεκμηριωθεί επιστημονικά.
Μαϊντανός συντήρηση και επιλογή 
Ο φρέσκος μαϊντανός έχει ανώτερη γεύση, άρωμα και θρεπτικά συστατικά σε σχέση με τον αποξηραμένο μαϊντανό. Επιλέξτε μαϊντανό με πράσινα, λαμπερά φύλλα και σκληρό κοτσάνι. Αποφύγετε να αγοράζετε τα ματσάκια μαϊντανού που έχουν μαραμένα ή κιτρινισμένα φύλλα. Αν αγοράζετε αποξηραμένο μαϊντανό, προτιμήστε το βιολογικό.
Ο φρέσκος μαϊντανός πρέπει να διατηρείται στο ψυγείο σε μια πλαστική σακούλα ή μέσα σε αλουμινόχαρτο, φτάνει να μην είναι υγρός, γιατί τότε σαπίζει εύκολα. Μπορείτε, ακόμα, να το αποξηράνετε και να τον διατηρήσετε για κάποιο χρονικό διάστημα μακριά από την υγρασία και το φως. Οι ρίζες του μαϊντανού διατηρούνται βυθισμένες σε άμμο, ενώ κομμένες σε κύβους ψύχονται ή αποξηραίνονται.
Μαϊντανός χρήση 
Ο φρέσκος μαϊντανός πρέπει να πλένεται αμέσως πριν τη χρήση, δεδομένου ότι είναι εξαιρετικά εύθραυστος. Ο καλύτερος τρόπος για να τον καθαρίσετε είναι να προσθέσετε σε ένα μπολ κρύο νερό και τον ανακατέψετε με τα χέρια σας. Στη συνέχεια θα πρέπει να αφαιρέσετε τα φύλλα από το νερό, να αδειάστε το μπολ και να το ξαναγεμίσετε με καθαρό νερό και επαναλάβετε τη διαδικασία μέχρι να μην υπάρχουν ακαθαρσίες στο νερό.
Με ψιλοκομμένο μαϊντανό πασπαλίζουμε σούπες, ανοιχτόχρωμες σάλτσες, βραστές πατάτες, σαλάτες και φαγητά με χλωροτύρι. Πολύ γνωστή συνταγή σαλάτας με μαϊντανό είναι το ταμπουλέ ή ταμπούλι. Ο πλατύφυλλος μαϊντανός είναι συστατικό του γαλλικού «Bouquet garni» όπως και άλλων πολλών φρέσκων ή αποξηραμένων μπαχαρικών μειγμάτων για φαγητά με κρέας, ψάρι και αυγό, για σούπες, σαλάτες, χλωροτύρι και αρωματικό βούτυρο. Η ρίζα προστίθενται σε φαγητά κατσαρόλας και σούπες.
Ο μαϊντανός θα πρέπει να προστίθεται προς το τέλος της διαδικασίας μαγειρέματος, έτσι ώστε να μπορούν να διατηρεί καλύτερα τη γεύση, το χρώμα και την θρεπτική αξία.
Προσθέστε το μαϊντανό σε σάλτσα πέστο για εντονότερο πράσινο χρώμα.
Συνδυάστε ψιλοκομμένο μαϊντανό, σκόρδο και ξύσμα λεμονιού, και χρησιμοποιήστε το ως καρύκευμα στο κοτόπουλο, στο αρνί και στο βόειο κρέας.
Χρησιμοποιήστε το μαϊντανό σε σούπες και σάλτσες ντομάτας.
Φτιάξτε μια πολύχρωμη σαλάτα με μάραθο, πορτοκάλι, ντοματίνια, σπόρους κολοκύθας και φύλλα μαϊντανού.
Ο μαϊντανός σαν έγχυμα (μια κουταλιά καλά κομμένα φύλλα ή ένα κουταλάκι κομμένη ρίζα ή λίγη ποσότητα καρπού με μισό  λίτρο νερό) χρησιμοποιείται σαν διουρητικό για υδροπικία, μολύνσεις των νεφρών και της ουροδόχου κύστης. Χρησιμοποιείται επίσης για να βοηθά την εμμηνοροή. Μεγάλες δόσεις πρέπει να αποφεύγονται ειδικά από έγκυες γυναίκες (προκαλεί μέθη).
Μαϊντανός παρενέργειες
Η μυρσιτίνη που περιέχεται στο μαϊντανό έχει όμοια δομή με αυτή των αμφεταμινών και πιθανολογείται ότι σε αυτό οφείλονται κάποιες από τις ιδιότητές της. Η απιόλη που επίσης περιέχεται στο μαϊντανό ευθύνεται για την αυξημένη κινητικότητα της μήτρας και πιθανολογείται ότι σχετίζεται με διαταραχές του κύκλου στην γυναίκα σε μεγάλες δόσεις. Επίσης, απαγορεύεται η υπερβολική κατανάλωση μαϊντανού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού για τον ίδιο λόγο. Τέλος, ο μαϊντανός περιέχει μικρές ποσότητες σε οξαλικά, τα οποία είναι φυσικές ουσίες υπάρχουν στα φυτά, τα ζώα και στον άνθρωπο. Όταν αυξηθεί η συγκέντρωση των οξαλικών στα υγρά του σώματος, μπορούν να κρυσταλλωθούν και να προκαλέσουν προβλήματα υγείας. Για το λόγο αυτό, τα άτομα με ήδη υπάρχουσα προβλήματα των νεφρών ή της χοληδόχου κύστης καλό είναι να αποφεύγουν την κατανάλωση μαϊντανού.

Πηγή: http://www.mydiatrofi.gr
Σε περίπτωση αναδημοσίευσης αυτού του άρθρου, ο παραπάνω σύνδεσμος ΠΡΕΠΕΙ να είναι ενεργός και ΔΕΝ επιτρέπεται να αφαιρεθεί.

23/9/2016

Άλλη μια υπέροχη μέρα ξημέρωσε!! Καλημέρα σε όλους!!


Το απόφθεγμα της ημέρας- Ευτυχία..

"Επιλέγω την ευτυχία"




Το φαγητό της ημέρας- Λαχανικά στο γουόκ με σος σόγιας(πηγή:http://www.cookbox.gr/)

  • 2 κολοκυθάκια
  • 1/4 κουνουπίδι
  • 2 καρότα
  • 4 αγκιναράκια
  • 1 λίγο σέλινο την καρδία περίπου 200 γρ.
  • 200 γρ. φασολάκια πλατιά
  • 1 πράσο μόνο το λευκό μέρος
  • 2 μαρούλια χονδροκομμένα
  • 80 γρ. φύτρες σόγιας
  • 2 κρεμμυδάκια φρέσκα ολόκληρα, ψιλοκομμένα
  • 150 ml. ελαιόλαδο
  • 1 σκελίδα σκόρδο
  • 80 ml. σάλτσα σόγιας
  • Φρεσκοτριμμένο πιπέρι
  • Χρόνος Προετοιμασίας
  • 50'
  • Βαθμός Δυσκολίας
  • Εύκολη
  • Αριθμός ατόμων
  • 4 άτομα
Ιδανική γαρνιτούρα για ψάρια και πουλερικά αλλά και ρύζι.
Παίρνουμε ένα μεγάλο μπολ, και τοποθετούμε μέσα τα καρότα κομμένα σε ροδέλες, τα κολοκυθάκια κομμένα κατά μήκος σε φετούλες πάχους 3 mm, καθώς και το κουνουπίδι και αυτό κομμένο σε λεπτές φέτες. Κόβουμε τα πράσα και τα κρεμμύδια σε ροδέλες, αφού τα έχουμε καθαρίσει και πλύνει, και τα τοποθετούμε και αυτά μαζί με τα υπόλοιπα λαχανικά μας. 
Αφαιρούμε τις ίνες από τα φασολάκια και τα βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι με νερό που βράζει, να ζεματιστούν και να γίνουν αλ ντέντε. Αμέσως μετά το ζεμάτισμα τα περνάμε από πολύ κρύο νερό, τα στραγγίζουμε και τα στεγνώνουμε με μια απορροφητική πετσέτα. Αφαιρούμε τα εξωτερικά φύλλα από τις αγκινάρες και τις κόβουμε στη μέση. Αφαιρούμε το χνούδι τους με ένα μικρό κουταλάκι και τις κόβουμε σε λεπτές φέτες το 1,5 mm. Κάθε αγκινάρα που κόβουμε σε φέτες τις τοποθετούμε σε ένα μπολ με κρύο νερό. 
Πλένουμε και στεγνώνουμε και κόβουμε τις σαλάτες και στη συνέχεια τις προσθέτουμε μαζί με τις φύτρες σόγιας στα υπόλοιπα λαχανικά.
Βάζουμε το γουοκ στη φωτιά και ρίχνουμε ελαιόλαδο να κάψει μαζί με μια σκελίδα σκόρδου ώστε να αρωματιστεί το λάδι μας. Μόλις το λάδι κάψει, ρίχνουμε όλα τα λαχανικά στο γουόκ, όπως και τις φετούλες από τις αγκινάρες (αφού πρώτα τις στραγγίσουμε καλά), αλλά και τα φασολάκια. Ρίχνουμε λίγο φρεσκοτριμμένο πιπέρι και σοτάρουμε τα λαχανικά. Προσθέτουμε σόγια σος και σοτάρουμε για λίγο ακόμη τα λαχανικά.
Το φαγητό μας είναι έτοιμο για σερβίρισμα. 
- See more at: http://www.cookbox.gr/basiko-sustatiko/laxanika/laxanika-sto-gouok-me-sos-sogia#sthash.VeoJ6Zim.dpuf

Το τραγούδι της ημέρας- Enrique Iglesias - DUELE EL CORAZON ft. Wisin


Φιλοζωική Πέμπτη- Καγκουρό(πηγή:el.wikipedia.org)

Το καγκουρό είναι μαρσιποφόρο ζώο που απαντάται στην Αυστραλία και τη Νέα Γουινέα. Ανήκουν στην οικογένεια τωνμακρόποδων, που περιλαμβάνει 63 είδη καγκουρό.
Ο πρώτος Ευρωπαίος που είδε καγκουρό ήταν ο Ολλανδός ναυτικός Φραντσίσκο Πέλσαρτ, το 1629, όταν το πλοίο του ναυάγησε στην ακτή της Αυστραλίας. Το όνομά τους το πήραν από τον Άγγλο θαλασσοπόρο Τζέιμς Κουκ. Όταν ο Κουκ έφτασε, το 1770, στην Αυστραλία, παρατήρησε το ζώο και ρώτησε τους ιθαγενείς πώς λέγεται. Αυτοί απάντησαν: "Καν γκου ρό", που σημαίνει "πάνω-κάτω".[εκκρεμεί παραπομπή] Το αληθινό όνομα του Καγκουρό στη γλώσσα των Ιθαγενών είναι γολαρού και το λένε έτσι μέχρι και σήμερα. Αυτά που είχε δει ο Κουκ ήταν τα γουάλαμπι όπως τα λένε οι Ιθαγενείς, και ανήκουν και αυτά στην οικογένεια των μακρόποδων.
Όλα όμως τα ζώα που τα λένε καγκουρό, μικρά ή μεγάλα ανήκουν στην τάξη των μαρσιποφόρων. Το όνομα μαρσιποφόραπροέρχεται από την αρχαία λέξη μάρσιπος, που σημαίνει σάκος και δόθηκε στα ζώα αυτά επειδή η θηλυκή έχει ένα είδος σάκου στην κοιλιά, όπου τα μικρά τους περνούν τους πρώτους μήνες της ζωής τους. Στην κοιλιακή πλευρά του μαρσίπου υπάρχουν οι θηλές, από όπου τα μικρά καγκουρό θηλάζουν για μερικούς μήνες. Όταν γεννηθούν, η μητέρα γλείφει το τρίχωμα της κοιλιάς της κι ανοίγει ένα δρόμο ως τον σάκο, ώστε τα μικρά να μπορούν εύκολα να τον βρουν.
Η θηλυκή γεννάει ένα, και καμιά φορά δύο, μικρά. Μερικοί επιστήμονες λένε ότι τα καγκουρό ζούσαν σε δέντρα, και δεν είναι γνωστό πώς ή γιατί κατέβηκαν στο έδαφος. Ωστόσο ένα είδος, τα δενδρόβια καγκουρό, ξαναγύρισαν στα δέντρα όπου τρέφονται και κοιμούνται.
Tα καγκουρό, σε αντίθεση με πολλά ζώα, δεν φτιάχνουν συνήθως φωλιές ή λαγούμια. Ζουν χωρίς να έχουν κανένα καταφύγιο, τριγυρνούν ελεύθερα και τρέχουν εδώ κι εκεί με μεγάλα πηδήματα που φτάνουν τα 6 έως 8 μέτρα και τα βοηθούν να τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα, σχεδόν ως πενήντα χιλιόμετρα την ώρα. Στηρίζονται στα δυνατά πισινά πόδια και στην ουρά ως πρόσθετο υποστήριγμα.
Το ενήλικο, γκρίζο, γιγάντιο καγκουρό μπορεί να φτάσει τα δυόμισι περίπου μέτρα ύψος. Το βάρος του μπορεί να φτάσει τα 100 κιλά. Τα δενδρόβια καγκουρό δεν ξεπερνούν το ένα μέτρο ύψος. Από τον καιρό που οι άποικοι φέρανε στην Αυστραλίααλεπούδες και σκύλους, τα μικρότερα καγκουρό αποδείχτηκαν θανάσιμοι εχθροί τους.
Όλα τα καγκουρό είναι φυτοφάγα. Τα περισσότερα τρώνε φύλλα ή χορτάρι. Για να φτάσουν τα φύλλα, τα δενδρόβια καγκουρό σκαρφαλώνουν στα δέντρα, χρησιμοποιώντας για στήριγμα τις ουρές τους. Μπορούν να κοιμηθούν πολλές ώρες την ημέρα, στη διχάλα ενός δέντρου.